KMT 2011 nr 4
Pobierz PDF
Średniowieczne misterium „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka jako inspiracja reżyserska w dwudziestowiecznym teatrze polskim
Źródło:
Edyta Jarosz-Mackiewicz, Średniowieczne misterium „Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” Mikołaja z Wilkowiecka jako inspiracja reżyserska w dwudziestowiecznym teatrze polskim, "Kultura - Media - Teologia", 2011( 7) nr 4, s. 41-63.
DOI: 10.21697/kmt.7.4
Tematem jest szesnastowieczne misterium Historia o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim Mikołaja z Wilkowiecka jako inspiracja reżyserska w dwudzie-stowiecznym teatrze polskim. Misterium jest przy-kładem gatunku dramatycznego, mającego na celu przedstawienie wydarzeń opisanych w Piśmie Świętym. Autorka podjęła próbę odpowiedzi na pytania: Co wyjątkowego, ponadczasowego przekazał w Historii... Mikołaj z Wilkowiecka, że tekst stał się atrakcyjny dla współczesnych reżyserów polskich i skłonił ich do podjęcia inscenizacji dramatu? Czy dwudziestowieczne wystawienia misterium były powrotem do źródeł teatru i teatralnej katechezy? Jaka była reakcja inscenizatorów na religijną wymowę dramatu promującego chrześcijańską wizję świata? Aby odpowiedzieć na te pytania autorka poddała analizie najgłośniejsze, dwudziestowieczne wystawienia misterium Mikołaja z Wilkowiecka: Leona Schillera (1923), Kazimierza Dejmka (1961, 1962), Piotra Cieplaka (1993, 1994) i Przemysława Basińskiego (1994).
O autorach
Dr Edyta Jarosz-Mackiewicz
ORCID: (nieznany)
dr Edyta Jarosz-Mackiewicz – doktor nauk humanistycznych, kulturoznawca, animator kultury, literaturoznawca. Absolwentka Instytutu Kultury Polskiej UW. Interesuje się antropologią widowisk społecznych, antropologią codzienności, problematyką kultury popularnej, audiowizualnością oraz mediami jako elementami kultury popularnej. Uczestniczka licznych staży kulturoznawczych m.in. w: Ośrodku „Pogranicze – sztuk, kultur, narodów” w Sejnach, Ośrodku Praktyk Teatralnych w Gardzienicach, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (warsztaty menedżera kultury, organizacja cyklu Spotkania Sztuki Akcji Rozdroże), Muzeum Teatralnym w Warszawie, Odin Teatret w Holstebro w Danii. Sprawowała liczne funkcje m.in.: sekretarza Zakładu Teatru i Widowisk w Instytucie Kultury Polskiej UW, sekretarza i członka komisji egzaminacyjnej w IKP UW, rzecznika dyscyplinarnego do spraw studentów w WWSH. Wybrane publikacje: Komunikacja radiowa jako wtórna wizualizacja. Foniczna i lingwistyczna analiza komunikatu radiowego, [w:] Radio i społeczeństwo, red. G. Stachyra, E. Pawlak – Hejno, Lublin 2011, Człowiek w medialnym labiryncie (recenzja), [w:] „Media, kultura, teologia” 2011 (6), nr 2, s. 98-102, Nauka o teatrze - podstawy dyscypliny, „Przegląd humanistyczny” 2004, nr 2, Problematyka pracy historyka teatru na przykładzie rekonstrukcji działalności artystycznej Marii Dulęby, „Arterie, nauka, literatura, inne sztuki” 2004, nr 1, Księżycowa kamea, „Arterie, nauka, literatura, inne sztuki” 2004, nr 1, Młodsi zdolniejsi? Inscenizatorski dialog Piotra Cieplaka z Leonem Schillerem i Kazimierzem Dejmkiem, „Młoda Polonistyka” 2001, nr 4, Biomechaniczne stworzenie świata w twórczości H. R. Gigera, [w:] Stacja kultura, stacjakultura.pl, Mediumizm, magnetyzm, [w:] Stacja kultura, kraina słów, stacjakultura.pl. Obecnie pełni funkcję dziekana w WWSH im. B. Prusa w Warszawie.
Prowadzi wykłady, ćwiczenia, seminaria licencjackie i magisterskie z: historii kultury, antropologii kultury, antropologii widowisk, antropologii audiowizualności, animacji kultury, mediów jako elementów kultury popularnej, marketingu społecznego jako zjawiska kulturowego i cywilizacyjnego w: Warszawskiej Wyższej Szkole Humanistycznej im. B. Prusa, Wyższej Szkole Pedagogicznej ZNP oraz wykłady i ćwiczenia: kreowanie wizerunku w mediach, sztuka reportażu, wywiad dziennikarski, klasycy dziennikarstwa na Podyplomowych Studiach Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna UKSW w Warszawie. Uczestniczka wielu międzynarodowych konferencji naukowych.